امپراتوری که بنای آن توسط کوروش کبیر نهاده شد بوسیله داریوش بزرگ بصورت کاخی عظیم و بی مانند در آمد که در سر تا سر تاریخ جهان باستانی بی نظیر است.

داریوش مردانی "وطن پرست /  انسانهایی متهور و مصمم "تربیت کرد که نظیر آن در تاریخ بشری کمتر به چشم می خورد.

او پادشاهی واقع بین و دور اندیش و خردمند بود و اراده ای فوق العاده قوی داشت.داریوش بزرگ امپراتوری ایران را از نو بنیاد نهاد و به آن تشکیلاتی داد که سلسله های بعد از او حتی اسکندر  /  سلوکی ها/ اشکانیان / ساسانیان و خلفای عباسی هم همان تشکیلاتی را که او نهاده بود با تغییراتی جزئی ادامه دادند.

اساسی را که او پی افکند به قدری محکم و استوار بود که اگر خیانت بعضی از فرمانروایان هخامنشی در عصر داریوش سوم رخ نمی داد به هیچ عنوان اسکندر مقدونی نمیتوانست ایران را تسخیر کند.

او کشور ایران را به آنچنان وسعتی رساند که نظیر آن دیده نشده است.داریوش واقعا شایسته عنوان بزرگ است.او فرمانروای راستین آسیا / اروپا و آفریقا بود.آنچنان که خودش در کتیبه مزارش گفته:"اگر فکر کنی که چند بود آن کشورهایی که داریوش شاه داشت پیکرها را ببین که تخت را می برند آنگاه خواهی دانست که نیزه مرد پارسی دور رفته آنگاه بر تو معلوم می شود که مرد پارسی خیلی دور از پارس جنگ کرده است" 

داریوش حقیقت را گفته

زیرا افراد سه نژاد بشری مقیم در سه قاره ی سیاه و سفید و زرد در رکابش بودند.